Z maksymalnym pokryciem farby jest jak z chipsam, należy zachować umiar. Jeżeli przekroczymy maksymalne pokrycie farby dla danego papieru mogą pojawić się problemy. Farba rozleje się, ponieważ papier nie jest w stanie wchłonąć nadmiaru farby. Wydruk może być niewyraźny, drobne elementy mogą zostać zalanie. Na wydrukach mogą pojawić się palmy. Papier może przesiąknąć, przez co druk może być widoczny po obu stronach publikacji.
Maksymalne pokrycie farbą, inaczej Total Ink Limit lub maksymalne nafarbienie, to parametr określający maksymalną ilość wszystkich farb CMYK, która może być użyta w druku. Projektując materiały do druku musimy wiedzieć, jaką maksymalna ilość farby możemy użyć, aby farba po porostu nie rozlała się.
Ilość farby w jednym punkcie w druku nazywamy wysyceniem. W druk offsetowym na każdy z czterech kolorów CMYK przypada od 0 do 100%. Można więc policzyć, że maksymalną wartość jaką możemy ustawić to 400%. Niestety, wartość 400% jest absolutnie nie do przyjęcia. Maksymalne dopuszczalne wysycenie jest uzależnione przede wszystkim od zastosowanego papieru.
Jakie wartości nafarbienia ustawić?
Jeżeli mamy przygotować projekt, który będzie drukowany na papierze gazetowym, to musimy pamiętać, że papier gazetowy nie jest w stanie przyjąć tej samej ilości farby, której użyjemy do druku na papierze kredowym.
W standardowym druku CMYK dla druku na papierze gazetowym maksymalne pokrycie farbą wynosi od 160 do 260, dla druku na papierze offsetowym do 280, a dla papieru powlekanego to od 280 do 340. Każda drukarnia ma swoje standardy i zalecenia w tej kwestii, dlatego najlepiej skontaktować się z drukarnią.
Jak sprawdzić maksymalne nafarbienie?
Nafarbienie i wiele innych parametrów naszej pracy możemy sprawdzić, w programie InDesign, używając palety Podgląd rozbarwień (Separation Preview) skrót Ctrl+F6, wybierając opcję Ograniczenie farb (Ink Limit) w polu Widok (View). Podobne możliwości oferuje także program Acrobat i paleta Podgląd wyjściowy (Output Preview) dostępna w sekcji narzędzia Drukowanie (Printing).
Dla typowej pracy nafarbienie o poziomie 300 – 360% jest zwykle całkowicie wystarczające, jednak nie dla papieru gazetowego. W tym bowiem przypadku konieczne jest znaczne obniżenie maksymalnego udziału farb CMYK, szczególnie w najciemniejszych obszarach pracy. Dzięki użyciu opcji Ograniczenie farb (Ink Limit) odnalezienie takich miejsc w oknie Podgląd rozbarwień (Separations Preview) nie będzie problemem. Wybieramy Ograniczenie farb (Ink Limit) na poziomie przykładowo 280%, a obszary, które przekraczają wybrany próg nafarbienia, zostają wyróżnione kolorem czerwonym, dzięki czemu nie sposób ich nie zauważyć.
Problem zbyt dużego nasycenia farbą dotyka głównie koloru czarnego
Wiąże się to z tym, że użycie 100 K, nie zapewnia pełnej, głębokiej czerni, a kolor szary. Z tego właśnie powodu do 100 K powinno się dodawać inne kolory. Oczywiście nie można tu przesadzić z maksymalnym pokryciem farby. O głębokiej czerni możesz przeczytać więcej we wcześniejszym wpisie Głęboka czerń, zwykła czerń.
Minimalne nafarbienie to jakby odwrotność maksymalnego nafarbienia
Oznacza minimalne nasycenie farb możliwe i widoczne w druku. Należy unikać sytuacji, gdy w niektórych obszarach (np. fotografii chmur na niebie) składowe CMYK przyjmują wartości zerowe. W zależności od technologii, maszyny drukarskiej oraz podłoża druku minimalne akceptowane wartości poszczególnych składowych CMYK mogą wahać się w granicach 5 – 10%. Zbyt małe nasycenie koloru w niektórych obszarach pracy daje w rezultacie brak rastra i bardzo nieeleganckie wydruki. Podczas druku minimalnych wartości CMYK może dojść do tego, że na danym podłożu maszyna nie jest w stanie nanieść małych wartości i w rezultacie w tym miejscu nie będzie koloru.
